قال الإمام عليّ عليه السلام:

جاءَ رَجُلٌ إلَى النَّبِيِّ صلي الله عليه و آله فَقالَ : عَلِّمني عَمَلاً يُحِبُّنِي اللّه ُ عَلَيهِ ، ويُحِبُّنِي المَخلوقونَ، ويُثرِي اللّه ُ مالي، ويُصِحُّ بَدَني ، ويُطيلُ عُمُري ، ويَحشُرُني مَعَكَ . فَقالَ : هذِهِ سِتُّ خِصالٍ ، تَحتاجُ إلى سِتّ خِصالٍ : إذا أرَدتَ أن يُحِبَّكَ اللّه فَخَفهُ وَاتَّقِهِ . وإذا أرَدتَ أن يُحِبَّكَ المَخلوقونَ فَأحسِن إلَيهِم ، وَارفِض ما في أيديهِم . وإذا أرَدتَ أن يُثرِيَ اللّه ُ مالَكَ فَزَكِّهِ . وإذا أرَدتَ أن يُصِحَّ بَدَنَكَ فَأَكثِر مِنَ الصَّدَقَةِ . وإذا أرَدتَ أن يُطيلَ اللّه ُ عُمُرَكَ فَصِل ذَوي أرحامِكَ . وإذا أرَدتَ أن يَحشُرَكَ اللّه ُ مَعي فَأَطِلِ السُّجودَ بَينَ يَدَيِ اللّه ِ الواحِدِ القَهّارِ .

---

حضرت علی علیه السلام می فرمایند:

مردى نزد پيامبر صلي الله عليه و آله آمد و گفت : به من كارى بياموز كه با انجام دادنش ، خداوند مرا دوست بدارد ، آفريدگان نيز دوستم بدارند ، خداوند دارايى ام را بيفزايد ، تندرستم گرداند ، عمرم را طولانى كند و مرا با تو محشور سازد . حضرت فرمود : «اينها شش صفت است كه نيازمند شش صفت ديگر است : هرگاه خواستى خداوند دوستت بدارد ، از او بترس و تقواى او را پيشه كن؛ و هرگاه خواستى آفريدگان دوستت بدارند ، به آنان نيكى كن و آنچه را در دست دارند ، رها كن؛ و هرگاه خواستى خداوند دارايى ات را بيفزايد ، زكات بپرداز؛ و هرگاه خواستى خداوند تندرستت گرداند ، بسيار صدقه بده؛ و هرگاه خواستى خداوند عمرت را طولانى كند ، به ديدار خويشاوندانت برو؛ و هرگاه خواستى خداوند تو را با من محشور سازد ، در برابر خداى يگانه قهّار ، سجده ات را طولانى كن» .