قال الإمام الصادق عليه السلام:

إذا أحَبَّ اللّه ُ تَعالى عَبدا ألهَمَهُ الطّاعَةَ ، وألزَمَهُ القَناعَةَ ، وفَقَّهَهُ فِي الدّينِ ، وقَوّاهُ بِاليَقينِ ؛ فَاكتَفى بِالكَفافِ ، وَاكتَسى بِالعَفافِ . وإذا أبغَضَ اللّه ُ عَبدا حَبَّبَ إلَيهِ المالَ ، وبَسَطَ لَهُ الآمالَ ، وألهَمَهُ دُنياهُ ، ووَكَلَهُ إلى هَواهُ ؛ فَرَكِبَ العِنادَ ، وبَسَطَ الفَسادَ ، وظَلَمَ العِبادَ .

---

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

هرگاه خداوند متعال ، بنده اى را دوست بدارد ، فرمانبرى را به او الهام مى كند ، قناعت را همراهش مى سازد ، فهم عميق در دين را ارزانى اش مى دارد و با يقين ، او را نيرومند مى كند . در نتيجه آن بنده به روزىِ مورد نيازش بسنده مى كند و لباس عفّت مى پوشد . و هرگاه خداوند ، بنده اى را دشمن بدارد ، مال را محبوبش مى گرداند و آرزوهايش را مى گستراند و دنياخواهى را به او الهام مى كند و او را به هواى نفسش وا مى گذارد . در نتيجه ، آن بنده بر توسن سركشى مى نشيند ، دامنه فساد را مى گسترانَد و به بندگان ، ستم مى كند .